We zijn allemaal druk voor de feestdagen, uitnodigingen moeten de deur uit en er moeten zaken besteld worden.
Het valt me op dat Drusilla zich anders gedraagt. Ze wordt magerder en begint minder te eten. Zou de ouderdom nu toch zijn tol beginnen te eisen? De feestelijkheden moeten maar even wachten. Ik pak de weegschaal en zie inderdaad gewichtsverlies. Ik raadpleeg de dierenarts en vriendin Truus. Ja ze is inderdaad al 15. Ik kijk het even aan maar het zint mij niet en ik maak een afspraak met de dierenarts. Ik kan de volgende dag terecht. Daar had Drusilla niet op gerekend, ondertussen laat ze de brokjes helemaal staan en eet alleen maar vlees!
Drusilleke toch!
De dierenarts onderzoekt haar en geeft aan dat het mogelijk haar kiesjes zijn, hij kijkt in haar bekje en ik zie dat het tandvlees bloed. De dierenarts geeft aan dat de wortels van de kiezen soms oplossen en dat er ontstekingen ontstaan, ook heeft ze een bultje aan haar kaak sinds gisteren. Hij zegt dat dit een tumor kan zijn en wil een foto onder narcose, met het woord tumor slaat de schrik me om het lijf, jeetje, moeten we wel verder dokteren, ze moet geen pijn lijden. De dierenarts geeft aan dat we eerst een en ander moeten uitzoeken, geen voorbarige conclusies. Ja ja, makkelijk gezegd!
Truus en ik hebben die avond een ernstig gesprek, wanneer ze volgende week bij het maken van de foto ontdekken dat het een tumor is wat dan. Wat is dan het beste voor Drusilla, ik vind dat ze dan niet wakker mag worden. Dat ze dan op de operatietafel moet inslapen en ik dan naar haar toe kom en afscheid neem. Ze mag niet wakker gemaakt worden, dat zou zo verwarrend voor haar zijn.
Drusilla krijgt antibiotica en pijnstilling en knapt zienderogen op. Een week later wordt ze geholpen, met lood in de schoenen brengen we haar weg, Drusilla miauwt wat, ze heeft honger en geen zin in autorijden, maar wat moet, moet.
Later in de ochtend krijg ik het verlossende antwoord, operatie is achter de rug, goed gelukt en de kiesjes zijn er uit, andere tandjes zien er mooi uit, alleen hebben ze een biopt genomen van een onrustig stukje. Ze kunnen een tumor niet helemaal uitsluiten.
Tegen de avond haal ik Drusilla op, ze wil maar wat graag mee, ze is misselijk en heeft nog een injectie gekregen tegen de misselijkheid. Wanneer we thuis gekomen zijn, springt ze rap uit haar kattenmandje en weet niet hoe snel ze bij haar etensbakje moet komen!
Och de arme schat! Ze heeft vanaf gisteravond geen eten gehad en als er een ding is waar ze niet tegen kan is een lege maag! DAAR WORDT ZE MISSELIJK VAN. Dan moet ze braken. Ik maak snel een bordje vlees klaar en ze weet niet hoe snel ze dit naar binnen moet werken. Och Drusilleke toch! Sorry!
Hanny Prinzen. Verschenen op 27 december 2016
Gerelateerde Berichten
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Heerlijk! Kattenkoekjes. Wij gebruiken cookies om onze site en onze service te optimaliseren. 
Wat sneu voor Drusilla en baasje. Hopleijk gaat het wat beter met haar en valt alles mee!!
Veel knufjes van mij !!!
Ik zal voor Drusilla en voor jou duimen dat alles goed komt.
Geef die lieverd wat ze wil. Of het nu vleesje visje of wat dan ook is. Niet van alles teveel maar …..Als wij oud zijn willen we toch ook waar we het meest naar verlangen.
Arme Drucella, hopelijk geen tumor. Sterkte.
Laten we hopen dat het geen tumor is. Geef Drusilla een extra hapje van me.