Ga naar de inhoud

Oren kat

Oren van de kat

Oren kat

Al bij de geboorte gebruikt het kitten zijn gehoor. Maar pas na 9 dagen gaan de ogen open. Met 12 dagen draait het kitten zijn hoofd naar de richting van het geluid en al na weer een week is hun scherpe gehoor bijna volledig ontwikkeld. 32 Spieren draaien de oren, onafhankelijk van elkaar tot bijna 180°. Bij de mens zijn dat slechts 6 spieren. Kittens horen niet alleen duidelijker dan de mens, maar ook zelfs beter dan een hond.

Vanaf de 3e week leren de kittens belangrijke geluiden van onbelangrijke te onderscheiden. Voor de laatste zijn ze later Oostindisch doof.


oorbuiten  oorbinnen

a Oorschelp of pinna b Uitwendige gehoorgang  c Trommelvlies d Middenoor  e Gehoorbeentjes (hamer, aambeeld en stijgbeugel) f Ovale venster  g Slakkenhuis h Buis van Eustachius  i Geluidsgevoelige orgaan van Corti (in het slakkenhuis, niet zichtbaar) j Gehoorzenuw k Evenwichtsorganen (de groene kronkels)

Je ziet de namen ook als je er met de cursor (pijltje) op gaat staan.

Uit: Katten, uitg. Het Spectrum

De geluidsgolven worden opgevangen door het trechtervormige buitenoor, de uitwendige gehoorgang (b) en doorgegeven naar het trommelvlies (c). Dit vlies trilt als de huid van een trommel en brengt 3 kleine botjes (e) in het middenoor (d) in beweging. Deze geven op hun beurt de beweging door aan de ingang van het binnenoor, het ovale venster (f). Daarna bereiken de geluidsgolven het slakkenhuis (g), een systeem van kronkelige, met vocht gevulde kamers. Binnen deze kamers ligt het geluidsgevoelige orgaan van Corti (i), dat de golven vertaalt in elektrische impulsen en die via de gehoorzenuw (j) naar de hersenen zendt.

Het evenwichtsorgaan (k, de groene kronkels) zorgt ervoor dat de kat weet welke kant boven is. Het bestaat uit een aantal met vloeistof gevulde kamers, die zijn bezet met miljoenen kleine haartjes.
Wanneer de haartjes bewegen, zenden tastzenuwuiteinden signalen naar de hersenen. In de onderste kamers bevinden zich kristalletjes op de haartjes. Deze kristalletjes drukken op de haartjes die op een bepaald moment onderaan zijn. Dit zorgt dus voor de boven- en onderoriëntatie.
In de half-cirkelvormige kanalen steken de haartjes in velletjes weefsel, die met de vloeistof in de kanalen meebewegen. Dit gebeurt telkens als de kat de kop beweegt en werkt dus als het klotsen van water in een glas.
De 3 kanalen staan in feite loodrecht op elkaar en geven hierdoor informatie over richting en snelheid van elke beweging die de kat maakt.

Katten hebben 24 uur per dag een open oor. De trechtervormige oorschelpen van de altijd spitse oren vangen de kleinste trillingen op. Zacht ruisen of ritselen zet automatisch de beweging in gang, want de herkenning van geluiden van prooidieren is aangeboren. Alle andere geluiden leren ze.

Katten hebben een uitstekend gehoor. Ze zijn in staat om de verschillen in dichtslaande autodeuren te onderscheiden.
De kat hoort hogere geluiden dan de hond.
Een kat hoort geluiden van boven de 45.000 hertz (het geluid van vleermuizen). Voor mensen is alles hoger dan 20.000 hertz niet meer te horen. Net als bij de mens neemt het waarnemen van hoge tonen af met het vorderen van de leeftijd. Als de kat 3 jaar is, begint dit al. Als ze 4-5 jaar zijn is het al duidelijk te constateren.

Een normale kat heeft niet alleen een gevoelig gehoor met een grote omvang, maar is ook in staat de richting zeer precies te bepalen.
Hij kan geluidsbronnen onderscheiden die niet meer dan 5° uit elkaar liggen; dat is ongeveer 8 cm op een afstand van 1 meter.
Dit is net genoeg voor het jagen in volslagen duisternis.

Bij sommige witte katten, in het bijzonder die met blauwe ogen, komt doofheid voor die al optreedt na ongeveer 5 dagen.
Ook bij oude katten komt doofheid voor als gevolg van het minder beweeglijk worden van de gehoorbeentjes en het degenereren van de zenuwen van het binnenoor.
Dove katten compenseren dit gebrek met een scherper gezichtsvermogen, een betere reuk en een extra gevoeligheid voor trillingen.

Gebruik geen wattenstokjes voor het schoonmaken van de oren, maar een papieren zakdoek om het vuil uit de oren te halen.

Witte of lichte katten kunnen verbrandingsverschijnselen krijgen aan de oorpunten. Let dus goed op de oren van dergelijke katten als ze veel buiten zijn. In het ergste geval moet een deel van de oorschelp worden geamputeerd.

Oorontsteking: De zogenoemde Otitis (oorontsteking) kan door mijten, bacteriën of schimmels veroorzaakt worden.

Oormijt zeer besmettelijk

Bij oormijten zie je zwarte kruimelige uitscheidingen en de kat heeft een sterke jeuk. De oren lijken vies. Bij de behandeling met medicijnen is het belangrijk dat ze voldoende lang en regelmatig gebruikt worden om alle mijten in hun diverse ontwikkelingsstadia te pakken. Anders bestaat het gevaar van oorontsteking die naar het middenoor overslaat. Een middenoorontsteking wordt gekenmerkt door het scheef houden van de kop. Ga onmiddellijk naar de dierenarts en laat de kat behandelen.
Voor katten met oormijt is er een speciale oorzalf ontwikkeld, namelijk Otimectin. Deze zalf bevat een stof die de mijten lokaal zal doden. Je moet 3 keer behandelen, steeds met een week tussentijd. Na 3 weken kan de dierenarts controleren of alle mijten echt weg zijn. Alle katten die met elkaar in contact komen, moeten worden behandeld tegen oormijtinfecties.
Opmerking 1: Gebruik dit product alleen na onderzoek en advies van jouw dierenarts. Een bacteriële oorontsteking kan gelijkenis vertonen met een oormijtinfectie. Het is belangrijk een onderscheid hierin te laten maken, aangezien de behandeling van beide aandoeningen verschillend Ook andere gevoelige huisdieren (honden, fretten) die in contact zijn met behandelde katten moeten worden behandeld met een voor hen geschikt middel.
Opmerking 2: Oormijtjen die diep in de gehoorbuis zitten, kunnen een behandeling met zalf overleven.
De meeste katten en honden die last hebben van hun oren hebben geen oormijt, maar wel een uitwendige oorontsteking (ook vaak “oormijt” genoemd), maar een oorontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën (plus vaak gisten en schimmels). En dan slaat “uitwendig” niet op de oorschelpen, maar op de uitwendige gehoorgang (zie hierboven in het plaatje bij b), die eerst een stukje onder de huid naar beneden loopt en dan met een haakse bocht naar het midden van de kop.
Zo’n ontsteking genees je niet met een oorcleaner. Een klein beetje oorsmeer dat zich ophoopt in de uitwendige gehoorbuis kun je wel weg krijgen met een oorcleaner. Vaak is ophopend oorsmeer het begin van een oorontsteking. Maar als het eenmaal ontstoken is, zal er een oorzalf aan te pas moeten komen die je alleen bij de dierenarts kunt krijgen.

Als er veel haar in de gehoorbuis groeit (komt vaker bij honden voor dan bij katten), kan dat erg kriebelen. Dan moet je naar de trimster. Overigens: als een kat echt jeuk heeft, krabt ze de huid open, meestal net onder of achter de oorschelp.

Oren zalven

Veel katten hebben een hekel aan het toedienen van oormedicatie, stilzitten wil dus nog wel eens lastig zijn.

Oren zalven
  • Til het oor op en bepaal de plaats van de gehoorgang, deze ligt achter de laagst liggende plooi van de uitwendige gehoorgang.
  • Je steekt het opzetstuk van de tube in de gehoorgang, richting de neus, en dient de benodigde hoeveelheid toe.
  • Oordruppels laat je vanaf een paar cm boven de gehoorgang in de gehoorgang vallen.
  • Masseer het kraakbeen gedeelte van de gehoorgang om een goede spreiding te krijgen.
  • Beloon de kat voor goed gedrag!
  • Is het oor echt heel erg pijnlijk bij zalven, vraag je dierenarts dan om pijnstillers.

Bron oren zalven: © www.dierendokters.com

Klik voor Klik hier voor oorzalf en oordruppels over oorzalf en oordruppels.

blauwe balk
 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.