De bevalling van Vampie

Weken van wachten en weer in spanning zitten na Indy deed Vampie op 17 augustus 2004 een beetje vreemd. Ze liep steeds achter me aan en miauwde raar. Maar we waren die avond van plan om naar darten gaan. Dus ik zei tegen Bert, mijn vriend: “als ze zo blijft ga ik niet eens.”

Tegen half 7 zijn we weggegaan, want Vamp was na 5 uur weer prinsheerlijk gaan slapen.

Om 1 uur in de nacht kwamen we thuis. Veel te laat vonden we, maar ja je moet wel al de partijtjes spelen. Toen we op een bepaald moment op de klok keken, was het al na 12 uur. Wij dus snel naar huis.
Daar aangekomen was er nog niks gebeurd. Ze lag nog rustig in de doos te pitten. We dronken nog even wat en zijn om half 2 naar bed gegaan.

Om 4 uur in de ochtend werden we wakker van een luid gepiep. Ik schreeuwde gelijk mijn vriend uit bed met de woorden: “Bert, ze is al bevallen!” Nou inderdaad, de eerste 3 had ze al. Ze waren nog nat, dus hebben we ze schoongewreven. En wij wachten, want ik voelde nog wat.
    

Om 7 uur kwam nummer 4. Gek, Vampie gilde niet, maar miauwde alleen zachtjes, strekte haar pootjes en hup daar kwam het kleintje. Ook deze gewogen en drooggewreven. Weer even voelen. Ja er zat nog wat!
    

Om 8 uur zei ik: “Ik ga even douchen, want het duurt weer erg lang.” Ik snel onder de douche, kwam terug en ze was maar steeds aan het likken van onderen. Dus ik zei terwijl ik haar ging aaien: “grote meid hoor, kom maar, laat het maar komen.” Maar ja er kwam niks meer want het was er al. Ze likte het kitten schoon.
Ze heeft 5 mooie kittens met aparte kleuren ter wereld gebracht.

Vamp is een hele goede moeder en alle kittens zijn mooi en gezond. Alleen heeft een van de kleintjes zijn voorpoten naar binnen staan dus. Die wordt dus gemasseerd.
Iedereen die heeft meegeleefd, hartelijk dank.
Groetjes van Jenny, Bert, de kids, Vampie, alle andere katten, de hond en de kittens.