Ga naar de inhoud

Crimineel gedrag

  • door
Charles Petit.1896. interieur

Het is een feit, ik heb een crimineeltje in huis genomen.
Nu weet ik dat iedereen in de jonge jaren wel eens iets onverstandigs doet, maar ik blijk een “moordmachine” in huis te hebben!
Dat zet tot flinke overpeinzingen aan. Waar is het mis gegaan, in de beginperiode van de jong geborene of toch in een later stadium? Als pedagoog zou ik de voortekenen gezien moeten hebben. Maar is het inderdaad zo dat wanneer je onderdeel bent van de situatie je niet objectief kunt zijn?
Dat zeg ik altijd, deze waarheid komt hard aan wanneer het jezelf overkomt.

Het is werkelijk waar, wanneer je in de situatie zit, overzie je niet altijd de gevolgen van bepaald gedrag.
Een buitenstaander kan je daar op wijzen, o hoe pijnlijk is deze constatering.

Vrienden maken mij erop attent dat een en ander gewoon bij de natuur hoort, in dit geval bij de natuur van Sannah. Zij voelt zich heerlijk bij Drusilla en mij en laat dit blijken door een veldmuisje te vangen en voor de tuindeur te leggen. Ik ben me een “rotje” geschrokken.
Met veel omhaal de sneeuwschuiver gepakt en het veldmuisje erop geschoven, och wat ziet het er zielig uit. Het lijkt zelfs of de oogjes mij nog aankijken. Maar, help, wat doe ik nu met dat beest. Voor ik dit werkelijk bedenk heb ik het beest al over de omheining gemikt (ik hoop op de gemeentegrond). Maar de “swing” verliep zo geweldig dat ik voor de zekerheid maar even ga kijken.

Nee toch, ik heb het beest midden op straat gelanceerd!

Daar moet ik dus wat aan doen, er spelen regelmatig kinderen, laten liggen is geen optie. Met de moed der wanhoop trek ik een meter keukenpapier van de rol en steven naar buiten. Hup de muis erin en dan in de groencontainer.
Jeetje Sannah, wat doe je mij aan, goed bedoeld, maar helemaal fout gekozen dit presentje.

Na afloop maar eens een goed gesprek gevoerd, waardering uitgesproken en uiteindelijk gezegd dat dit niet meer voor mag komen. Sannah kijkt me met geloken ogen aan, knippert lief met de oogjes en snort er lustig op los.

Vaag komt de gedachte bij me op dat dit gesprek haar niet bij zal blijven. De pedagoog in mij zal maatregelen moeten nemen, het wordt dus een belletje, je moet immers praktisch blijven.

Het crimineeltje snort rustig door, dromend van haar heldendaden!

Hanny Prinzen

Geplaatst op: 1 maart 2010.

 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.