Ga naar de inhoud

Ik ben een dame!

  • door
Jan-Steen-kat-bij-meisjes-rechts

Sinds 14 dagen hebben wij een heus kattenluik in de kamerdeur. De bevriende timmerman liet er geen gras over groeien toen ik vroeg of hij het kattenluik er in wilde zetten. Tot nu toe ben ik gewend om de deur op een kier te laten staan, dan kunnen Kaleb en Drusilla “kleppen” wat ze willen en ik hoef de deur niet iedere keer open en dicht te doen. In de zomer geen probleem, lekker frisse lucht in huis. Nu is het al weer razend koud en tegen een openstaande deur is niet te stoken, dan hebben we het nog eens niet over energieverspilling. In huize Prinzen dragen we het milieu een warm hart toe, dus zuinig met energie.
Kaleb en Drusilla hebben er met hun neusjes bovenop gezeten toen onze timmerman bezig was. Je mag dan verwachten dat ze snappen wat de bedoeling is: Drusilla kroop zelfs al even door het gat in de deur! Maar, nee hoor, geen idee waar het voor dient. Mauwend zitten ze voor de deur. Dan aan de ene kant, vervolgens aan de andere kant.
Oké, zo lukt het dus niet. Het pootje van Kaleb genomen en laten zien dat hij het luikje open kan drukken. Vervolgens bij de andere kant hetzelfde procédé. Kaleb kijkt me aan, lijkt te zeggen: je denkt toch niet dat ik dat ga doen!
Drusilla, die op veilige afstand heeft zitten kijken, rent als een gek weg. Draait zich om en maakt met één blik duidelijk dat ze zich niet inlaat met dit soort taferelen, zij is immers een dame!
O nee, het zal toch niet zo zijn dat mijnheer en mevrouw het niet wensen te gebruiken? Goed, maar even afwachten, het komt misschien wel; na veel oefenen. Nu, 14 dagen later, zien we het volgende: Kaleb staat in de gang, gooit zijn voorpootjes voor z’n snuitje en stort met veel geweld door het kattenluikje de kamer in. Iedere keer kijkt hij weer verbaasd om en lijkt te denken: hoe heb ik dit nu weer gered, ik kan blijkbaar toveren.
Van de kamer naar de gang duurde iets langer, maar deze jongeman verdient een pluim, ook dit is goed gelukt! Het gaat wel met donderend geweld, Drusilla en ik schrikken ons steeds een hoedje, maar het gaat.
Bij Drusilla is het allemaal nog niet zo ver. Binnenkomen kan ze al, maar van de kamer naar de gang, is ze wat onwillig. Af en toe gebruikt ze het kattenluik, maar liever niet. Ze is immers een dame, daar houd je de deur voor open, en zo is dat!

Hanny Prinzen

Geplaatst op: 27 november 2007.

 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.