Ga naar de inhoud

Chico en Noa

  • door
Henriette Ronner-Knip. De pianoles. Teylers Museum Haarlem

Een week voor de vakantie gebeurde het. Chico, de 10 jaar oude Labrador van mijn vriendin Truus, kreeg een heftige epileptische aanval (of hersenbloeding). Hij had de avond tevoren ook al een aanval gekregen toen Truus met Chico aan het wandelen was. We zagen het allemaal, hij werd oud en kreeg steeds meer last van zijn gewrichten. Daar kwamen de laatste tijd deze aanvallen bij, ze volgden elkaar steeds sneller op.

De dierenarts die Chico onderzocht, heeft hem injecties en tabletten gegeven. De volgende dag leek het even beter te gaan. Maar de dag daarna zagen we dat het niet goed was: Chico liep tegen het deurkozijn en viel over zijn eigen poten. Hij keek wezenloos voor zich uit en het kwispelen liet hij veelal achterwege.

Ineens begon hij tegen poes Noa te grommen! Zijn grootste vriendin herkende hij niet. Noa is als kitten bij Chico komen wonen. Lag Chico in de bench, ging Noa er bij liggen. Noa ligt ook net als Chico met de beide voorpootjes voor zich uitgestrekt. Ze roepen elkaar voor het eten en wanneer Chico uitgelaten wordt, dartelt Noa er achteraan. Het valt de buurt op dat wanneer Chico s avonds uitgelaten wordt, er altijd een zwarte poes meeloopt. Wanneer Noa ongewenst gedrag vertoont laat Chico dit niet over zijn kant gaan, hij wijst haar zachtzinnig terecht. Met regelmaat kruipt Noa in de hondenmand en ligt daar pontificaal in het midden, Chico staat er hulpeloos bij te kijken en keert zich met een zucht om, om vervolgens zich in het kattenmandje te wurmen, wat natuurlijk niet lukt.

Deze goedzak gromt ineens tegen Noa. Wanneer hij vervolgens uitgelaten wordt, kan Truus nog net voorkomen dat hij in de beek valt. Ze maakt opnieuw een afspraak met de dierenarts, dit leven zonder plezier en mogelijk angst, gun je je beste maatje niet. De dierenarts geeft aan dat Chico mogelijk nog een week heeft, misschien wat langer. Daarover nadenkend wordt de moeilijkste beslissing genomen. Hij is het fijnste maatje geweest en hij mag gaan. Het hele gezin neemt afscheid van Chico, er wordt gehuild, verhalen opgehaald over zijn liefheid, heldhaftigheid, goedheid. En Noa, er wordt met haar gepraat, zou ze het begrijpen?

Chico is niet meer, Noa zoekt hem en miauwt. Nee Noa, hij komt niet terug, echt niet!

Hanny Prinzen

Geplaatst op: 22 september 2011.

 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.