Ga naar de inhoud

Drusilla is verdwenen!

  • door
Henriette Ronner-Knip. De pianoles. Teylers Museum Haarlem

Het laatste bezoek vertrekt en ik zwaai ze nog even uit. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Drusilla de kamerdeur heeft geopend en rustig naar buiten wandelt. Snel roep ik haar, maar op dat moment gebeurt er van alles: de visite rijdt weg, de vuilniswagen rijdt voor en last but not least de grote winkelwagen draait “schielijk” ons straatje in! Drusilla’s oogjes worden groter en groter en voordat ik haar kan pakken, is ze verdwenen.

Toen we twee jaar geleden hier kwamen wonen is dat ook wel een gebeurd. Ik moest dan even roepen en fluiten et voila: daar kwam ze aangehuppeld en liep vervolgens mee naar huis. Nu is dat anders, van de schrik(?) is ze in geen velden of wegen te zien. Ik fluit, ik roep, loop te zoeken in de buurt, niks, noppes, nada, geen Drusilla!

Sannah ligt lekker lui op haar kussen en trekt zich van mijn ongerustheid niets aan. Ze volgt me met haar oogjes en lijkt te zeggen: mens maak je niet zo druk, het komt allemaal goed. Ze is geen kitten meer, ze is al 9, die loopt echt niet in zeven sloten tegelijk.
Ja,ja Sannah, dat kun je wel denken, maar Drusilla blijft altijd in de tuin en loopt niet op straat, nog erger, ze kent de weg naar huis helemaal niet. Of . . . . ?

Tegen de avond komt een vriendin langs, ze ziet de paniek in mijn ogen en geeft het advies de dierenambulance te bellen, Drusilla is immers gechipt. Na wat wikken en wegen lijkt me dat toch iets te dol, Drusilla is nu 4 uur weg. ’s Avonds pak ik haar paspoort, zoek het nummer van de dierenambulance op en leg alles klaar. Zodra het ochtend is ga ik bellen!

Wanneer Sannah onrustig wordt, loop ik naar de deur, Drusilla kan immers niet klimmen, ze kan dus niet in de tuin komen. Ik loop naar de voordeur en doe deze open, nee, weer niets, dit herhaalt zich enkele malen totdat het half 11 is. Ik doe de voordeur open en daar komt Drusilla binnen gewandeld. Eet een brokje, laat zich knuffelen en streng toespreken en springt vervolgens in haar mandje. Aan een slaapje is ze wel toe, jeetje wat spannend allemaal.

Versuft zit ik op de bank, wat voel ik me dom. Natuurlijk komt ze terug, we zijn al 9 jaar maatjes!!

Hanny Prinzen

Geplaatst op: 2 mei 2010.

 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.