Ga naar de inhoud

Verdriet en blijheid

  • door
Henriette Ronner-Knip. De pianoles. Teylers Museum Haarlem

Thuis is alles geen rozengeur en maneschijn.
Waar Drusilla gedijt, laat Kaleb het afweten.
Kaleb eet niet meer en is een schim van zichzelf. Er heerst een teneurstemming in huis. Wanneer hij deze week niet gaat eten is het volgens de dierenarts, die zijn trukendoos behoorlijk heeft aangesproken, einde verhaal en voor Kaleb tijd om afscheid te nemen.
Drusilla speelt in de tuin, ze maakt de gekste sprongen en haalt vreemde kapriolen uit. Ze heeft het in haar zevenjarige leventje nog nooit zo naar de zin gehad. Dat is goed te zien, van een neurotisch angstig poesje, groeit ze uit tot een kogelrond balletje. Het is een lust voor het oog om naar te kijken.
Ondertussen ligt Kaleb voor zich uit te staren, helemaal van de wereld. De angst en pijn om hem te verliezen snoeren mijn keel dicht, de spanning is groot. Tot ……donderdag! De voordeur is nog niet open of ik zie zijn koppie om de kamerdeur verschijnen. Hij begroet me met kopjes op de oude, vertrouwde wijze. Zodra ik naar de keuken loop heb ik twee miauwende, kopjes gevende, poezen om me heen. Ze weten niet hoe snel ze de lekkere hapjes van hun bordje op moeten smikkelen!
Een blij en vrolijk geluksgevoel stroomt door me heen.
Kaleb heeft bepaald dat zijn tijd nog niet gekomen is. Hij ploft naast me op de bank en weet niet van ophouden als het om kopjes geven gaat. Jeetje, mijn geluk kan niet op!
Het weekend genieten we van de laatste nazomerzon. Heerlijk met z’n drieën in de tuin, het zonnetje op onze huid.
Wat is het leven toch heerlijk!

Hanny Prinzen

Geplaatst op: 1 oktober 2008.

Blanwe balk

 
Naar De Arend Naar DEKBED Discounter
Naar Koopjedeal Naar WoonQ
Naar De kattenspeelgoed specialist Naar vergelijking Kattenverzekering

         

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.